Rowland vond het belangrijk dat mensen elkaar ontmoetten. Deze ontmoetingen zorgden voor stabiliteit en voortdurende betrokkenheid op elkaar. Men deelde daar de geestelijke ervaringen, bemoedigde elkaar en corrigeerde elkaar. Al naar gelang nodig was. Hier kreeg de ervaringskant woorden, die vrucht was van de verkondiging van Rowland. In 1740 is duidelijk dat de society’s twee keer per week samenkomen en elke maand een dag van vasten houden, ter voorbereiding op het sacrament. Althans, zo luidde de richtlijn die Harris gaf voor society’s in Zuid-Wales.