Í bláum skugga

Lilja verður sífellt afundnari við Kristínu móður sína og á endanum springur allt í loft upp á milli þeirra. Hún er enda meðvituð um að Helgi er ekki faðir hennar heldur Ragnar, sem veldur því að hún er náskyld kærasta sínum Matta. Hugrún áttar sig á því að hún getur ekki veitt móður sinni þá umönnun sem hún þarf. Siggi kemur heim úr fangelsi og reynir að kaupa sér fyrirgefningu fjölskyldunnar með því að reiða fram gjafir en loksins ákveða Hanna og synirnir að hér sé nóg komið. Það er að lokum Villi litli sem fer heim til afa síns, hnuplar þaðan byssu og beinir honum loks að föður sínum með þeirri skipun að hann drulli sér út. Lúkas, Baldur og Mikael leika drengina þrjá, Villa, Arnar og Matta og þeir eru allir ungir upprennandi leikarar sem gefa þeim eldri og reyndari ekkert eftir í dramatískum og erfiðum senum. Þeir segja frá því hvenær þeir byrjuðu að leika, hvernig það er að leika manneskju að verða fyrir barnsmíðum og hvað þeir tóku sér fyrir hendur í Grundarfirði á meðan á tökunum stóð. Hrönn Friðriksdóttir er miðill og spákona, búsett í Hveragerði. Hún, les í spil og ræðir við framliðna. Ég spurði hana um allt um sálirnar, hve lengi þær reika um eftir dauðann og hvernig það er að átta sig á að maður sér meira en næsti maður.